Μια βροχερή χειμωνιάτικη μέρα, ο φτωχός ξυλοκόπος Ρούφους καθόταν στενοχωρημένος κάτω από μια γέρικη βελανιδιά και ξεφυσούσε.
Τι του ήρθε να ερωτευθεί? Καλά δεν περνούσε μόνος του?
Και αφού σώνει και καλά ήθελε να βρει σύντροφο έπρεπε να πέσει στα δίχτυα του έρωτα που του έριξε η Λαίδη Αμπιγκέιλ?
Και το χειρότερο?
Πήγε και την έκλεψε από το παλάτι, από την ζεστασιά, από την θαλπωρή και από το καλό φαγητό.
Και που την πήγε? Στο καλύβι του που μπάζει αέρα και κρύο από παντού, να κάνει παρέα με την κακομοίρα τη μάνα του με τα πρησμένα από τις μπουγάδες χέρια, την παραδουλεύτρα την κυρά Μόλυ.
Και η Λαίδη να μην παραπονιέται, παρά να τον κοιτάει και ο ήλιος να λάμπει στα μάτια της!
Δεν γκρίνιαξε ούτε όταν χθες βράδυ η κυρά Μόλυ της σερβίρισε να φάει χυλό από καλαμποκάλευρο.
Τον έφαγε αγόγγυστα, αλλά εκείνος έβλεπε οτι με δυσκολία τον κατάπινε.
Και σήμερα το πρωί την ώρα που έφευγε και ρώτησε την μάνα του τι θα μαγείρευε για το μεσημέρι, εκείνη του απάντησε οτι θα έφτιαχνε φάβα.
Μα στο καλό της, τρώνε οι Λαίδες φάβα? Τρώνε?
Ο Ρούφους αποκαρδιωμένος και με το κεφάλι του να πονάει από τις πολλές σκέψεις, σήκωσε το δεμάτι με τα ξύλα, το βόλεψε στις φαρδιές πλάτες του και πήρε το δρόμο του γυρισμού.
Αν η αγαπημένη του τον εγκατέλειπε, δεν θα ξαναέτρωγε φάβα ποτέ στη ζωή του.
Πλησιάζοντας στο καλυβάκι είδε την αγαπημένη του με ποδιά στην μέση να τον περιμένει.
Έτρεξε και χώθηκε στην αγκαλιά του, γουργουρίζοντας σαν γατούλα.
Χαμογελώντας του είπε οτι του μαγείρεψε φάβα.
Ο Ρούφους την κοίταξε έκπληκτος και της είπε οτι δεν περίμενε να ξέρει τη φάβα.
Η Αμπιγκέιλ τον κοίταξε με τσαχπινιά και του είπε οτι την έφτιαξε όπως την έφτιαχνε ο μεσιέ Ζακ, ο αρχιμάγειρας στο παλάτι.
ΥΛΙΚΑ
1/2 κιλού φάβα
1 κρεμμύδι μεγάλο κομμένο στα 4
αλάτι πιπέρι
ελαιόλαδο
λεμόνι
ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΑ
ελαιόλαδο
ροζ πιπέρι
σκόνη μουστάρδας
κρεμμύδι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Πλένουμε καλά τη φάβα και την βάζουμε σε κατσαρόλα με νερό να την σκεπάζει.
Μόλις πάρει βράση, την ξαφρίζουμε, σβήνουμε την φωτιά και την αφήνουμε να σταθεί για μισή ώρα.
Ανάβουμε πάλι τη φωτιά, ρίχνουμε μέσα το κρεμμύδι και την αφήνουμε να βράσει μέχρι να μαλακώσει και να σωθούν τα υγρά.
Την αλέθουμε στο μύλο των λαχανικών και την ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα.
Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και λεμόνι.
Σε τηγανάκι σωτάρουμε σε ελαιόλαδο ψιλοκομμένο κρεμμύδι.
Μόλις γυαλίσει, ρίχνουμε μέσα το ροζ πιπέρι και τη σκόνη μουστάρδας. Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα μέχρι να λιώσει η μουστάρδα και να δέσει το μίγμα.
Αν θέλουμε σοτάρουμε και λίγο μπέικον μαζί με το κρεμμύδι.
Πηγαίνει τέλεια.
Σερβίρουμε τη φάβα και την περιχύνουμε με τη σάλτσα.
Ο Ρούφους έπεσε με τα μούτρα στη φάβα και δεν άφησε ούτε ψίχουλο.
Παντρεύτηκαν με την Αμπιγκέηλ κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Η συνταγή πέρασε στα χέρια μου κατευθείαν από τον πύργο των προγόνων μου
στη Σαντορίνη (αστειεύομαι βέβαια).
Ελπίζω να σας άρεσε το παραμυθάκι και να μην σας κούρασα.
ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ
΄Ομορφο το παραμυθάκι, ωραία και η φάβα,αλλά η λαίδη μάλλον άλλα θα πρόσεχε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ Λιλού μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησε!!
Πολλά φιλιά
ΟΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΛΙΛΑ ΜΑΣ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα Λιλάκι η φάβα με αφήνει αδιάφορη αλλά το παραμυθάκι σου μου εδωσε μια υπέροχη γλύκα !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεαν το έχεις γράψει εσύ, πιστεύω ότι έχεις αφήσει το ταλέντο σου ανεκμετάλευτο !!!
Ξεκίνα λοιπόν να μας γοητεύεις - περιμένω τα επόμενα !!!!!!!!!!!!
σε φιλώ πολύ πολύ
πως πατε σήμερα? είσαστε καλύτερα??
Λίλα, για μια ακόμα φορά αποδεικνύεις πόσο πολυτάλαντη είσαι! Σπουδαία μαγείρισσα και παραμυθού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το παραμύθι και η φάβα πανέμορφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήποτέ φάβα δεν έτυχε τέτοιας γοητευτικής ιστορίας μα και τέτοιας γαργαλιστικής φωτογραφίας :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα χα χαααα!! καλά είσαι απίστευτη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα έχεις αφήσει να πάει χαμένο τ΄τιο ταλέντο??
Και δεν εννοώ το μαγείρεμα της φάβας βέβαια, στην μαγειρική το ξέρουμε ότι το χεις, ελπίζω να το έχει καταλάβει και ο καλός σου και να μην θέλει παραμυθάκια για να φάει την φάβα του;-)
Μπράβο Λιλάκι!!!
Mε το παραμυθάκι μπορεί να με καταφέρεις να μαγειρέψω φάβα.Δεν το έχω κάνει ποτέ και θυμάμαι ότι πολύ μικρή είχα δοκιμάσει και δε μ΄ενθουσίασε.Σε αντίθεση,τα κορίτσια μου μαγειρύουν συχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
@ Albus genious, στην πορεία θα καταλάβουμε τι κοιτούσε η Λαίδη!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αστέρι μου πιο πολύ με χιούμορ είναι δοσμένη η ιστορία μου παρά για συγκινήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΕLENI χαίρομαι που σου άρεσε η ιστοριούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μαρία μου υπόσχομαι την ιστορία σε συνέχειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτορομάντζο θα το κάνω!
Φιλιά!
@ Αγγελική μου η αλήθεια είναι οτι η μαγειρική είναι η αγάπη μου, το να σκαρώνω ιστοριούλες όμως είναι το πάθος μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ big mama μου χαίρομαι πολύ που σας άρεσε το πόστ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ cook μου γλυκιά σ'ευχαριστώ, τα γαργαλιστικά θα συνεχιστούν!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Έλενά μου άμα δεις τον δικό μου θα καταλάβεις πόσα παραμύθια του λέω για να φάει το φαί του!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταξύ μας μερικές φορές φοβάμαι μην με φάνε κι εμένα στην κυριολεξία!
Φιλιά!
@ Ελένη άν είναι να φας φάβα να σου στείλω και τον Ρούφους σπίτι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...λοιπόν...αύριο μεσημέρι...περιμένω τον καλό μου που δεν έχει βάλει ποτέ φάβα στο στόμα του,με ποδίτσα ...καταχαρούμενη...χώνομαι στην αγκαλιά του και του λέω ναζιάρικα πως έχω μαγειρέψει φάβα....
ΑπάντησηΔιαγραφή..αν μου φέρει τη κατσαρόλα στο κεφάλι...το κρίμα στο λαιμό σου...
αν φάει τη φάβα...ετοιμάσου να σε συστήσω στον Λιβάνη...
Σε κάθε περίπτωση,το δέσιμο ήταν ευρηματικό...και της ιστορίας...και της φάβας...σμουατςςςς..
Πάντα οι συνταγές όταν δένονται και με μια ιστορία, έστω παραμύθι, γίνονται πιο νόστιμες και εύπεπτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σάλτσα/dressing μου φάνηκε πρωτότυπη και θα δοκιμαστεί σίγουρα
Καλό βράδυ
Εμένα μου αρέσει και το παραμυθι και η φάβα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραμύθι-παραμύθι το κουκί και το ρεβίθι, εν προκειμένω και η φάβα. Μπράβο Λίλα και για το παραμύθι, και για τη φάβα και κυρίως για τη σάλτσα της.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αστέρι μου πιο πολύ με χιούμορ είναι δοσμένη η ιστορία μου παρά για συγκινήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή** Τι να κάνω η γυναίκα; τελευταία όλο συγκινούμαι με το παραμικρό :P
Φιλούθκια
αυτό κι αν είναι ταλέντο!!! καλέ χαραμίζεσαι με τα κατσαρολικά, φάβα να' ναι κι όπως νά'ναι!!! και δίχως παραμύθι το τρώω όλο το φαγάκι!!!!! είμαι εύκολο παιδί εγώ!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιλα μου την φαβα δεν την τρωω ,αλλα την ιστοριουλα σου την απολαυσα τοσο που σκεφτομαι να δοκιμασω και φαβα......
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλακια καλο μεσημερι
Τι υπέροχο παραμύθι ήτανε αυτό. Το διάβασα πολύ ευχάριστα αν και δεν είμαι λάτρεις τους. Στα παιδιά μου όταν διάβαζα παραμύθια στην δεύτερη σειρά, πάντα με έπαιρνε ο ύπνος, μέχρι που έκοψα αυτή την συνήθεια και τους διάβαζα λογοτεχνικά βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την φάβα είναι τέλεια, αλλά δυστυχώς εγώ λόγω αλλεργίας δεν με αφήνει να την απολαύσω. :((
Καλό βράδυ.
ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάντως λατρεύω και τα παραμύθια και τη φάβα, σε όλες της τις παραλλαγές!!! Μπράβο σου Λιλάκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!!!
@ Bιβή μου ο καλός σου αποκλείεται να σου φέρει την φάβα στο κεφάλι, τόσο που σε λατρεύει!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Δύσπιστε τα παραμύθια ομορφαίνουν τη ζω΄ή, όπως το αλάτι το φαγητό!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Κική μου χαίρομαι που σου άρεσαν και τα δυο. Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ειρήνη μου σ'ευχαριστώ, φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αστεράκι μου συγκινήσου εσύ όσο θέλεις, ενοχλείς κανέναν?
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Γαστεροπλήξ μου είδες? Ένα ένα θα τα βγάλω τα ταλέντα μου!χαχαχαχαχ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μέτη μου φτιάξε μου μια κοτοσαλάτα και θα σου γράψω εγώ όσα παραμύθια θες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
@ Λίνα μου σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ελένη μου καλό τριήμερο και σε σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Χρύσα μου θα σε πάρω να μου ζωγραφίσεις τα παραμύθια μου! Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ ομορφη ιστορια...οσο για τη φαβα ενα θα πω οποτε παω εξω σε καποια ταβερνα παντα θα την τιμησουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήPansofix κι εμάς η φάβα μας αρέσει πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή