Σάββατο 29 Μαΐου 2010

ΣΤΡΙΦΤΗ ΚΟΛΟΚΥΘΟΤΥΡΟΠΙΤΑ

Μια πιτούλα πεντανόστιμη και τραγανή!!!!

ΥΛΙΚΑ
(για το φύλλο)
500 γραμμάρια αλεύρι σταρένιο σκληρό
1/2 φλιτζανάκι του καφέ τσίπουρο
1 φλιτζανάκι του καφέ ελαιόλαδο
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
200 ml (περίπου) χλιαρό νερό

ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ
800 γραμμάρια τριμμένο πράσινο κολοκύθι
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κούπα φέτα τριμμένη με τα δάχτυλα
1 κούπα διάφορα κίτρινα τυριά τριμμένα
2 αυγά
δυόσμο
μαϊντανό
ελαιόλαδο για το άλλειμμα των φύλλων
αλάτι και πιπέρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε λεκανάκι τρίβουμε το αλεύρι με το αλάτι,  το λάδι και το τσίπουρο και ρίχνουμε σιγά σιγά το νεράκι μέχρι να φτιάξουμε ένα ζυμαράκι μαλακό που να κολλάει ελάχιστα στο χεράκι μας.
Αφήνουμε σκεπασμένο για τουλάχιστον μισή ωρίτσα και πάμε να φτιάξουμε τη γέμιση.

Σε 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο τσιγαρίζουμε το κρεμμυδάκι και μόλις γυαλίσει ρίχνουμε μέσα το τριμμένο κολοκύθι. Σιγοψήνουμε το κολοκυθάκι μέχρι να μαραθεί και να πιεί τα υγρά του.
Όταν στεγνώσει καλά το αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε μέσα τα αυγά, τα τυριά, αλατοπίπερο, το δυόσμο και τον μαϊντανό. Δυόσμο βάλτε μπόλικο, ταιριάζει πολύ στο κολοκυθάκι.
Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε να σταθεί μέχρι να χλιαρύνει  το μίγμα.
Χωρίζουμε το ζυμαράκι στα 4 και σε καθαρή επιφάνεια ρίχνουμε λίγο νισεστέ και ανοίγουμε με το ξύλο τα φύλλα μας.

Όσο πιο λεπτό το ξύλο τόσο πιο λεπτό το φύλλο, έλεγε η γιαγιάκα μου!
Ιδανικό ξύλο για αυτή τη δουλειά είναι ένα καινούργιο λακαρισμένο, ξύλινο σκουπόξυλο!
Αφού ανοίξουμε το πρώτο φύλλο βάζουμε στην άκρη και κατά μήκος μια ποσότητα γέμισης και με προσοχή κλείνουμε προς τα μέσα τις 2 άκρες και το τυλίγουμε σε ρολό.


Τοποθετούμε σε καλά λαδωμένο ταψί από το κέντρο προς τις άκρες τυλίγοντάς το σαν σαλιγκαράκι.



Με τον ίδιο τρόπο τυλίγουμε και τα υπόλοιπα, τα αλείφουμε καλά με ελαιόλαδο και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 180 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά, ή μέχρι να ροδοκοκκινίσει καλά και να γίνει τραγανή!!!




Όσες φίλες δεν έχετε ανοίξει φύλλο, δοκιμάστε με αυτά τα υλικά και θα δείτε οτι δεν είναι και τόσο δύσκολο τελικά και πιστέψτε με δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από μια μοσχομυριστή πιτούλα στο οικογενειακό τραπέζι.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

MIA KΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΩΡΑΚΙ

Αγαπητοί μου blogοφίλοι σας καλημερίζω, ελάτε στη βεράντα μου να πιούμε καφεδάκι με φόντο το πράσινο των φυτών, με άρωμα την ευωδία των λουλουδιών και γεύση, τη γεύση της Ελληνικής γης.
Είμαστε τυχεροί που γεννηθήκαμε και ζούμε σε αυτόν τον τόπο και ότι και να γίνει και όσα και να μας κάνουν εμείς θα ξυπνάμε το πρωί και θα κοιτάμε τον καταγάλανο ουρανό, θα κολυμπάμε στα σμαραγδένια νερά, θα τρώμε αληθινά λαχανικά και φρούτα και θα γεμίζουμε αισιοδοξία και χαρά!

Μια τέτοια χαρά πήρα κι εγώ πριν μερικές μέρες που παρέλαβα ένα καταπληκτικό δωράκι από τα ξένα.
Για την συμμετοχή μου στο event που διοργάνωσε το φιλικό blog   ROYAL COCONUT  
κέρδισα ένα σετ με ανθούς αλατιού, σε πέντε διαφορετικές γεύσεις. Η κάθε γεύση είναι από μόνη της καταπληκτική και ευχαριστώ πολύ πολύ την Βασιλική που μου τα δώρισε!!!
Πάρτε μια γεύση φωτογραφική όμως!!!!


ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!!!!!!!!!

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

ΜΠΑΒΑΡΟΥΑ ΦΡΑΟΥΛΑΣ

Τα λιλά σήμερα κλείνουν ένα χρόνο στην blogoσφαιρα και σας κερνάνε δροσερή μπαβαρουά (και όχι μπαβαρουάζ) φράουλας. Ελαφριά, αφράτη, εύκολη και δροσιστική!

ΥΛΙΚΑ
350 γρ.  φράουλες
250 ml γάλα
200 ml κρέμα γάλακτος
100 γραμμάρια ζάχαρη
10 γραμμάρια σκόνη ζελατίνη
1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμόνι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε μπολάκι ανακατεύουμε τη ζελατίνη με 4 κουταλιές της σούπας κρύο νερό και την αφήνουμε να φουσκώσει για 5 λεπτά.
Σε κατσαρολάκι βράζουμε το γάλα, χαμηλώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε τη ζάχαρη.
Ανακατεύουμε με αυγοδάρτη και μόλις λιώσει η ζάχαρη, σβήνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε την ζελατίνη. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει η ζελατίνη.
Στο μεταξύ πλένουμε και αφαιρούμε το κοτσάνι από τις φράουλες.
Τις βάζουμε στο μπλέντερ με το λεμόνι και τις πολτοποιούμε αφήνοντας αν θέλουμε μερικά κομματάκια να φαίνονται.
Αδειάζουμε τις φράουλες μέσα στην κατσαρόλα ανακατεύουμε  και αφήνουμε να κρυώσει το μίγμα καλά.
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε σφιχτή σαντιγύ και την προσθέτουμε στο κρύο πια μίγμα με τις φράουλες.
Ανακατεύουμε καλά και αδειάζουμε σε φόρμα του κέικ ή σε ατομικά φορμάκια.
Το παγώνουμε στο ψυγείο και για να το ξεφορμάρουμε βάζουμε την φόρμα για λίγο σε ζεστό νεράκι.

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που ένα χρόνο τώρα έρχεστε στο μπλογκοσπιτικό μου και δοκιμάζετε τα φαγητά και τα γλυκά μου και είμαστε όλοι μια καταπληκτική παρέα.
Εύχομαι να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα έστω και ιντερνετικά και που ξέρει κανείς μπορεί και να συναντηθούμε. Ήδη έχω γνωρίσει από κοντά μερικά κορίτσια και μόνο τα καλύτερα έχω να πω.
Σας φιλώ και ελπίζω να είμαστε εδώ για πάρα πολύ καιρό ακόμη!!!!!!

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Ντόνατς τα αυτοκρατορικά!!!


Eίδα τις προάλλες στο blog " Royal Coconut " μια ανάρτηση σχετική με Donuts!
Tα ζήλεψα και τα έφτιαξα. Επειδή έγιναν καταπληκτικά ανεβάζω τις φωτογραφίες για να τα ζηλέψετε κι εσείς και να τα φτιάξετε. Τη συνταγή θα την βρείτε    ΕΔΩ.

Τα μισά τα κάλυψα με γλάσο σοκολάτας και τα άλλα μισά με γλάσο άχνης με νεράκι και χρώμα ζαχαροπλαστικής! Φτιάξτε τα γιατί είναι εύκολα και πεντανόστιμα!


Καλή επιτυχία!!!

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Η ζωή είναι ωραία




 Το βιντεάκι το τράβηξα το πρωί όταν ανοίγοντας τα παράθυρα με καλημέρισε ο κότσυφας που είχε καθίσει σε μια αγριοαχλαδιά. Το μοιράζομαι μαζί σας γιατί τελικά...........

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!!!

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Καυλικάνοι στο τηγάνι


Είμαι σίγουρη πως όσοι διαβάσατε τον τίτλο σπεύσατε με περιέργεια ανάμεικτη με γαργαλιστικές σκέψεις να διαβάσετε για τους καυλικάνους. Οι καυλικάνοι λοιπόν δεν είναι παρά  οι βλαστοί του φρέσκου κρεμμυδιού που είναι στη μέση , είναι ολόισιοι και στην άκρη τους έχουν τα λουλούδια του κρεμμυδιού. Λόγω όμως των ημερών που ζούμε προτείνω οι καυλικάνοι να γίνουν το εθνικό μας φαγητό, αφού από δω και πέρα θα τους τρώμε σε καθημερινή βάση.
Ανοίγεις το πρωί την τηλεόραση μαζί με τον καφέ σου σερβίρουν κι ένα καυλικάνο, το μεσημέρι στις 2 βγαίνει ο Υπουργός Οικονομικών σου τους κερνάει 5-5.
Ε όσο για το βραδυνό δεν το συζητάμε, αν δεν φάμε ένα τσουβάλι καυλικάνους ο ύπνος δεν έρχεται.
Πάμε τώρα για την συνταγούλα.
Πλένουμε και κόβουμε σε κομμάτια μια χεριά καυλικάνους, τους βάζουμε σε τηγάνι με ελαιόλαδο και τους τσιγαρίζουμε μέχρι να μαλακώσουν.


Ρίχνουμε 1 ποτηράκι νερό και βράζουμε να ψηθούν οι καυλικάνοι.
Χτυπάμε 4-5 αυγά σε ομελέτα και τα αδειάζουμε στο τηγάνι.
Μόλις ψηθεί από τη μια μεριά, γυρίζουμε από την άλλη και πασπαλίζουμε με τριμμένη φέτα, αλάτι και μπόλικο πιπέρι.


Την συνταγή την βρήκα στο βιβλίο "ΓΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ" της   ΕΥΗΣ Λ. ΒΟΥΤΣΙΝΑ.

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ



Χρόνια πολλά στη μανούλα μου και σε όλες τις γλυκιές μανούλες.
Να μας έχει ο Θεός καλά, να φροντίζουμε τα παιδάκια μας και την οικογένειά μας.

ΜΑΝΟΥΛΑ
 Δική μου, ξέχωρη από σας,
ζωή δεν έχω,
ξοπίσω σας, με τη δική σας πάντα συλλογή,
σαν ίσκιος σας, 
παιδιά μου, τρέχω

Ποίημα του Μ. Πετρίδη

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

ΑΝΤΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ



Στίχοι: Αντώνης Πανταζής
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ' τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ' αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ' όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου
και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά

Φοβάμαι!

Χωρίς σχόλια..............